zondag 6 maart 2016

DOOM DAY 2

 Nee hoor, ik heb Q629 niet gecrashed, of toch niet helemaal.
Ik was bijna thuis van een avondlijk fietstochtje wanneer is in de Aalsterse binnenstad in een smal straatje met veel te smal fietspad (dat btw op een iets hoger niveau loopt), gewoon op de auto weg rij.

Als er een tegenligger komt aangevlogen heb ik de menselijke reactie van te willen uitwijken. Het borduurtje van het fietspad op en ... ik was gelanceerd... Op mijn zijkant om tien meter verder op het fietspad tot stilstand te komen. Zo schuren op de straat is niet zo goed voor het carbon en de lak van de quest, Gevolg. een gaatje van ongeveer 2 bij 2 cm en een paar scheuren in de kast. Hier en daar een beetje lak afgesprongen.

Wanneer ik uit de Q klauter is de vogel gaan vliegen en de enige getuige is een dronkelap die iets hoorde in het drankgelag en even buiten komt schuiven. Ik zeg dat er niets aan de hand is waarna hij wegwaggelt. Ik ga hier geen claim indienen tegen onbekenden aangezien ik niet op het fietspad reed. en er geen echte getuigen zijn.

Ik hoor jullie al denken... is hij nog niet geleerd. Jaja, jullie hebben gelijk maar je hoeft het er niet in te wrijven. We gaan die handel gewoon herstellen.

 Gelukkig had ik tijdens de vorige werken de scheurtjes gezien in één van mijn voetgaten. Ik had dus reeds een carbon herstelkit besteld bij Velomobiel.nl.
Thuisgekomen heb ik toch maar (met enige tegenzin) mijn vrouw op de hoogte gebracht van mijn avontuur. Om vervolgens de kelder in te duiken. De Quest op de heftafel, alles eruit en de schade opnemen. De schadeplekken goed opschuren. En Herstellen maar he. Het gat thv de wielkast heb ik aan de binnenkant met 4 lagen carbon hersteld. In de wielkast heb ik voor de zekerheid ook 3 laagjes aangebracht op de schadeplek. Heb nog even een hulplijn van fietser ingeschakeld, want in mijn roes was ik geneigd ook een laagje aan de andere kant van het gat te leggen. Gelukkig heb ik dat niet gedaan. Wel heb ik terwijl ik met epoxy in de weer was, ook dat voetgat hersteld met een paar lapjes.

Alles 24u laten drogen zodat ik er zeker van kan zijn dat alles netjes is uitgehard. Bij VM.nl heb ik me geïnformeerd wat ze gebruiken om te plamuren. Pot polysterplamuur en finisher gekocht en eenmaal thuis direct de handen uit de mouwen.

Polyesterplamuur. Draag handschoenen, stofmasker en zorg voor enkele vodden. Het is een vuil goedjes dat over aankleefd en niet makkerlijk uit te smeren is op kleine vlakken. Ook met je direct na uitsmeren je materiaal proper maken, wil je niet telkens nieuwe moeten kopen.
Maar goed. Het is een vuil werkje maar vult met goed. Na uitharding is het ook makkelijk weg te schuren. De finsiher werkt iets makkelijker maar ook hier moet je je beschermen.

Met de finisher heb ik ook een deel van de lakschoeven gevuld. Mijn Q ziet er niet meer zo netjes uit als voorheen maar hij is toch gemaakt en ik kan weer fietsen. Ik ga enkel nog wat herstelverf kopen om de schade een beetje te maskeren. Bij velomobiel spreken ze over 2 componenten verf, maar is dat echt nodig als het tijdelijk is?

En dan eens beginnen denken om hem volledig te laten herlakken. en een idee uitwerken over bestickering... misschien toch maar een sponsor zoeken zeker.




coming up

3 opmerkingen:

  1. Een nare ervaring, maar, ik weet, je bent een overlever. En hopelijk heb je door al dat gewrijf op de Q ook de pijnlijke plekken op je ziel weggewreven. Laat het niet aan je hart komen!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Netjes opgelost Wouter! En zoals het hoort, niet bij de brokken gaan staan kijken en jezelf zielig vinden, gewoon oplappen dat ding en weer rijden! Doe ik ook zo........☺

    Groeten, Adri.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. het laatste wat ik doe is mijn hoofd laten hangen, brengt me nergens anders heen dan in verdoemenis, als het herstelbaar is, doen we het. anders kijken we in de spaarpot, helaas is die na vorige crash een beetje leeg, dus mag ik het ook niet buitengooien :-)

      Verwijderen