zaterdag 20 februari 2016

Van Dender naar Schelde


Het begon enkele jaren geleden... Het idee om vanaf de Dender die bij ons door het dorp stroomt naar de Schelde te fietsen om dan weer bij de Dender uit te komen. Ik had via knooppuntjes en routeyou de route al eens uitgetekend... 
Je ziet de route hier Helaas belandde het idee in de schuif of er enige tijd te blijven zitten. 


Maandag van deze weet had ik het idee me goed te voelen. Ik had vroeg gedaan op het werk en dacht, misschien kan ik straks een rondje gaan rijden met de quest. Die begint wat te verstoffen. En dan kan ik gelijk eens zien wat de schouderblokjes geven. Vorige lange tocht (velomobieltocht WOL van 8 november) was me nl zuur opgebroken thv mijn schouders. 


Door mijn breedte was ik altijd al van mening dat de schouderblokjes in de weg zouden zitten en dat ik te geforceerd in de Q zou zitten. Na de velomobieltocht van 8 nov (met forens erbij 150km) liep ik nog enkele weken met geschaafde schouders rond.  Vandaar het idee toch maar eens te proberen met blokjes. Achteraf is dat een goed beslissing gebleken. Maandag reed ik 60 km. Het ging als vanzelf. Van de schouders geen last, dus de blokjes blijven. Met de vorm die ik had en de kans vrijdag de kans te hebben op verlof (ging van mijn huidige opdracht af) begon ik te dromen om de lange tocht (220km) uit de schuif te halen en te rijden...

Nog even over de schouderblokjes... Mogelijk ben ik een beetje afgevallen waardoor ik er ook beter tussenpas. Ik ben nl op 'modifast' shake-dieet. Onder lichte dwang van mijn dokter. Met mijn 135kg kwam ik nogal in slechte cijfers op vlak van BMI. Hetgeen volgens hem ferm in het nadeel werkt van mijn slaapapneu.  Intussen ben ik vier weken bezig en 15kg lichter. Je voelt het wel dat je minder last moet meezeulen. Ik moest denken aan Kurt VDVeire toen hij zijn hulpaandrijving met Batterijen uit zijn Q haalde en plots zoveel sneller reed...


 Mijn Werkplanning bracht klaarheid, Vrijdag kon ik niets doen bij mijn klant. Deze had liever dat ik volgende woensdag nog eens langskwam. Daar zei ik geen neen tegen. Donderdagavond gelijk de route nog eens nagezien, in de GPS gepropt, de lampjes in de laders voor geval ik in het donker zou moeten gaan rijden. en toch redelijk vroeg gaan slapen... Een uitgerust lichaam heb je wel nodig voor 
voor zo een uitdaging. Het is trouwens geen zomer... nog frisjes en 

zo, dus moeten we daar rekening mee houden. 

Vrijdag verlof dag. Iets langer blijven liggen zodat de dochter ook is uitgeslapen, tijdens het ontbijt mijn lunchpakket al gemaakt. Groentjes (hoort bij het dieet) en toch enkele repen voor het geval dat.. 2 zakjes shakes voor de middag en de vooravond, sportdrank en een fles water en mijn rantsoen was klaar. Ik kon er tegenaan. Eerst de dochter naar school tegen schooltijd. Als ik verlof heb, moet ze niet in de opvang, ook al heb ik plannen. 



Eenmaal terug thuis de rest van de voorbereiding getroffen, lampjes uit de laders, pomp en regenjakje in de fiets... Even speelde ik met de gedachte de tourkap mee te nemen. Er was geen regen voorspeld, dus wagen we het erop. De ganse dag heb ik open gereden en ik heb ervan genoten. De tourkap gaat dus op het schap voor als ik eens een wedstrijd of een regenritje ga rijden. 


We konden vertrekken. Ik neem mezelf voor een versnelling te zoeken waarbij ik niet onder de 25kph ga, tenzij echt nodig, en niet over de 30kph, tenzij bij afdalingen... Een keuze die zijn vruchten heeft afgeworpen, want ik reed gans de dag tussen 23 en 30km/h zonder het gevoel te krijgen mezelf af te peigeren. Daarnaast hield ik me eraan zoveel mogelijk toeren te draaien ipv traag en hard te trappen.  


De eerste 30 km waren voor mij geen onbekend terrein, ik fietste wel al meer naar Geraardsbergen. Een vloeken onderweg op het stuk asfalt dat ze door aardeweg hebben verwisseld. Het is nu eerder een moddelpoel. Maar we komen er wel door. In Zandbergen merk ik dat het jaagpad glad is. Ik voel me op de drie wielen slippen... oppassen dus. Voorbij G'Bergen naar Ath is onbekender, ik fietste dat stok één keer in het verleden, maar das al lang geleden, dus vanaf nu tot Oudenaarde zit ik op 

 onbekend terrein. 

Het gaat goed, hier en daar is het onduidelijk aan welke kant  van de rivier ik moet rijden. Enkele wegenwerken, de één met de andere zonder actieve omleiding zorgen voor de nodige vertraging. Eén enkele keer moet ik zelfs een stukje terug . maar allemaal zonder veel erg kunnen we doorrijden tot in Blaton. Daar heb ik toch een half uurtje verloren gereden, In mijn route moest ik over de grote sluis oversteken. (foto hier rechtsonder) Zeer onpraktisch met een driewielen aangezien je met de trap naar boven moest en je fiets op een spoortje meeduwen (goed voor 2-wielers) Dan maar de andere brug proberen. Er naast loopt een mooie brug van de 'RAVEL' 


 Ik wil dan die brug maar over. Maar ik kan de toegangsweg niet vinden. Zelfs de uitleg die ik van buurtbewoners krijg, brengen me niet over die brug. Na een mooie lus met klimwerk en en al rond de brug te hebben gereden, kies ik de autoweg. Aan de overkant speel ik nog even met de gedacht de andere kant van die Ravel te zoeken, maar ik laat het idee varen. Genoeg tijd verloren. 


Oprukken naar Doornik dan maar. Dat ligt verderaf dan ik aanvankelijk dacht, en we zitten tegen de middag aan, best uitkijken naar een geschikte pauzeplaats. In Antoing passeer ik de restanten van een vergane nijverheid. Maar ook zie er er oud uitziende fabrieken die nog op volle toeren draaien. Ik kan zo genieten van die oude gebouwe die zonder omhulsen proberen vertellen waar ze mee bezig zijn. Keerzijde van deze industrie is meestal dat ze ons dierbare milieu wel ferm belasten. Daar hou ik wat minder van.  


Ik fiets nog even het dorp in op zoek naar een geschikte pleisterplaats. Helaas kan ik op schreden terugkeren om het jaagpad langs de schelde verder te kunnen afrijden naar Tournai. In Tournai strijk ik neer voor een Café die er aantrekkelijk uit ziet. Maar ik voel me niet welkom als ik wil binnengaan. Dus blijf ik buiten. neem mijn shake, eet wat witloof en wortelen, vul de drinkbus en wil verder fietsen. Helaas moet ik eerste de ketting vooraan er weer opleggen die tijdens manoevreren was afgelopen. 


In Doornik is het ook niet zo duidelijk aan welke kant ik het beste rij, overal kinderkopjes dus nergens ideaal, ik probeer beide kanten om dan uiteindelijk voor rechts te kiezen (enkele bruggen verder) .
Vandaaruit is het genieten langs de schelde, Schijnbaar eindeloze jaagpaden naast een brede schelde. Het gaat goed vooruit, er zit zelfs een lichte rugwind die me dwingt om boven de 30 uit te stijden. Ook hier lijkt het erop dat ik soms beter aan de andere kant ga rijden. Omdat ik echter niet elke brug wil oversteken die ik tegenkom, fiets ik verder, ook al voelt het soms minder goed aan. Hier en daar kan je niet anders dan oversteken.

In Oudenaarde houd het jaagpad op vanwege werkzaamheden, geen omleiding en ik moet een gans eind terug als ik er door wil. Tenzij... dan maar het modderwegje naar het centrum langs het wielermuseum van de Ronde van Vlaanderen. Binnendoor terug naar de schelde. Het is 15u en duidelijk dat ik de afspraak met Ronny voor een fietstochtje naar Schellebelle, wat toch op mijn route ligt, niet ga halen. We kunnen echter wel goed doorrijden, er zijn enkele bukkers die me op snelheid houden. Tot het noodlot toeslaat. Kling klang, kling klang.. er is iets loos. Een spaak gebroken in mijn linkerwiel. De rest van de rit kraken de wiel in de bochten. Die moeten we volgende week maar eens van dichtbij gaan bekijken. Hopelijk laken we zonder meer thuis. 

Ik moet een stukje het gezelschap van de schelde laten voor wat het is om door Gent (Merelbeke, Gentbrugge) te rijden om dan via Heusdenbrug terug naast mijn intussen vertrouwde water te komen. Het is 17u, Ronny en zijn maten zijn vast op de terugweg of misschien zelfs al thuis, Dus rij ik gewoon verder. Tot. Daar in de verte rijd een snelle fiets met fluogele kledij. Geen bukker maar wel rechtop Waarschijnlijk een elektrische fiets. Daar wil ik me wel achterscharen, wel even doorduwen want die houd 32kph aan. We kunnen er achterhangen tot net voor Berlare. Nog 30km in het Donker en we zijn thuis. 

Thuis voel ik wel wat stijf aan. De gewrichten hebben wat geleden onder de kou en de lange belasting, maar met rust en douche komt dat wel goed. Nog even een filmpje schieten van mijn achtervelichting. Het lampje dat op de tourkap stond heb ik via één van de korte buisjes die normaal bij de spiegels zitten voor extra lampen, op het bovenste boutje van het derailleurluikje vastgezet. En voldoet daar zeker aan de wensen. 

Moe maar voldaan, plof ik me thuis in de zetel, verslag schrijven we morgen wel 
Ook de route moeten een klein beetje worden bijgewerkt


Juist ja. Onderweg waren mijn ellebogen geïrriteerd door tegen de wand van de Q te wrijven. Door mijn bouw was het interessanter de steunen onderste boven te zetten. Maar dan moest ik denken aan 'Wim de roetsende' van op het forum. Die er armsteunen van maakt, Ik heb ze ook gedraaid en meer onder de bovenarmen gezet en het voelt véél beter aan. 

9 opmerkingen:

  1. Mooi,Wouter... Als ge deze nog eens wil overdoen ,mag je het laten weten.Ik ben kandidaat...
    Je brooddoos zag er trouwens gezond uit... Succes met je dieet !

    BeantwoordenVerwijderen
  2. het is niet de brooddoos maar de inhoud die het hem doet hoor

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Met een velomobiel maak je in Blaton het gemakkelijkst de overstap door bij de laatste sluis van het kanaal Aat-Blaton de gewone wegen te nemen, nl. Rue Carlier, Rue Haute en Rue du Bois. Na de grote rotonde ga je over het kanaal Pommerœul om de eerste straat links, Rue des Iguanodons, te nemen. Op die manier kom je bij de sluis van het oude kanaal. Links begint dan het jaagpad van het kanaal richting Péruwelz. Hoe lag het jaagpad er daar nu bij? Ondertussen moet het wel al bijna twee jaar geleden zijn dat ik daar fietste. Ik vond het jaagpad langs het kanaal Pommerœul barslecht, vooral dat in de richting van Harchies.

    Veel respect van de "eeuwige reiziger" voor je tocht trouwens!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. het jaagpad was befietsbaar maar ook niet om over naar huis te schrijven, nogal modderig, in het midden was een spoortje van halve meter vrij, waarschijnlijk aangemaakt door andere weggebruikers. Met de velomobiel heb je natuurlijk iets meer nodig. nu was het redelijk vochtig, heb er wel geen idee van of dat nog even befietsbaar is, bij droog weer.

      Verwijderen
  4. In Doornik loopt de RAVeL officieel aan linkerzijde van de Schelde. Provinciale kaarten van het RAVeL-netwerk kan je trouwens gratis aanvragen bij

    http://ravel.wallonie.be/opencms/opencms/fr/quotidien/commande_de_cartes.html

    En vergeet zeker niet eens te kijken op dé referentiesite voor de RAVeL, die van Luc Beeusaert. Heel wat vollediger, nauwgezetter en ook actueler dan de officiële webstek van het Waals Gewest!

    http://www.velo-ravel.net/luc.html

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. bedankt voor link, ik ga hem zeker meenemen als ik mijn route herteken voor de tweede verkenning. Eenmaal hij volledig verfijnd is, hoop ik er een snelle ligfietstocht van te kunnen maken. in groep.

      Verwijderen
    2. Als je vragen hebt stel gewoon je vraag in deze forum, u mag in het Nederlands schrijven.
      http://forum.veloravel.com/

      Luc

      Verwijderen