kl***weer

met dit klxx slechte weer kom ik weinig of niet buiten om te fietsen, maar dan klinkt de lokroep naar een velomobiel veel luider dan op dagen met beter weer, logisch zeker, zeker als je ooit per velomobiel hebt gereden.
ik snak naar beter weer om de baron eens uitgebreid te gaan testen, hij is namelijk zo goed als klaar, nog een drinkbushouder en een spapbordje om de huidige weersomstandigheden op te vangen en evt een achtervelgrem en dan is hij af. (al zou ik een achterspatbord voor mijn medefietsers ook nog durven overwegen)
binnenkort een paar foto's

Xlow Baron.... klooien man

Daarnet na het werk nog even verder gewerkt aan baron, het kettingrolletje met trekkende kettingbuis stonden er al op, ik had ook een klein kettingbuisje gemaakt voor de terugkerende ketting.

nu met de ketting erop te leggen heb ik een paar vaststellingen gedaan.

- Mijn voor derailleur was niet geschikt voor een verhouding 42/60t, dan maar 52/60t verhouden gemaakt
- de standaardbevesting van de voortandbladen, links en rechts werkt niet goed doordat de ketting langs de vork passeert en dus een beetje naar buiten geduwd word, heb dus de beide kettingbladen aan de rechtse kant (buitenkant) geplaatst met een ringetjes ertussen en door lange bussen te gebruiken.
- de voorste tandblad zijn spiksplinternieuw, bij het schakelen heeft de ketting wel eens last om direct op de tanden te blijven zitten, maar dat betert wel met de kilometers, zolang ik niet schakel blijft de ketting wel netjes zitten
- het korte kettingbuisje aan het wieltje bleek bij mij niet te werken, ik heb het dus vervangen door een langere kettingbuis die ik achteraan op het wieltje bevestig en vooraan een de trekkende kettingbuis hang, de combinatie werkt voorlopig wel goed? De toekomst zal wel moeten uitwijzen of het zo blijft dan wel terug naar af gaat
- ik vind het gebruik van hoofdletters in een tekst alles behalve handig, alleen leest het naar het schijnt makkelijker door derden

de voorste versnellingen zijn afgesteld, de achterste versnellingen zijn voor later deze week, maar ik heb er een goed ook op,

de wereld is toch klein...

ik heb al enige tijd op een tweedehandssite een paar nexusnaven te koop staan, nu kreeg ik vandaag reactie van iemand die interesse had, toen hij belde wilde hij zelfs de laatste twee.

mooi mooi, die zijn we dan ok weer kwijt, denk ik dan. als hij aankomt en mijn ligfietsen in de garage ziet, is het eerste wat hij zegt:"Ik ken u van ergens?"
Hij blijkt Pierre Totale van op het forum te zijn, ligfietst al tien jaar op een flevoracer en is bezig een trike aan het bouwen, een van de wielen moet daarvoor dienen.
maar goed, ik had er vijf, heb één voor mezelf gebruikt op de trike (moet ik nog gebruiken, ben hem aan het laten inspaken op 20inch wiel. de andere vier zijn aan ligfietsers only verkocht :-)

de wereld is toch klein nietwaar...

het doet je toch iets

Het doet toch iets met een mens vind ik. Een tijdje geleden deed ik op www.ligfiets.net een oproepje naar waar mijn ouwe limit verzeilt was geraakt. Het klinkt dan misschien wel belachelijk, maar als je een tijdje met een velomobiel hebt gereden en er behoorlijk wat werk heb ingestoken om em proper, geod werkend en volledig naar wens te krijgen, dan heb je volgens mij een stukje van je ziel in die velomobiel gestoken en vraag je je af en toe wel eens af hoe of waar je ouwe makker verzeild geraakt is... of hij nog veel kms doet, of hij ergens slachtoffer geworden is van een verkeersongeval dan wel in goeie gezondheid verkeerd of zelfs opnieuw onder handen is genomen en een stukje ziel van iemand anders heeft gekregen. (zielgenoot? of vennoot?)

nu begin deze week, kreeg ik een mailtje van de huidige eigenaar met een foto erbij, hij ziet er goed uit mijn ouwe rakker, toen de huidige eigenaar hem kocht was hij blijkbaar wel heel erg verwaarloosd, maar goed, hij is in goeie handen...
ik acht er mezelf toe is staat, om als hij em ooit verkoopt, eens te gaan kijken of ik er nog in pas :-)
in ieder geval michel, bedankt dat je zo goed voor mijn zieltje zorgt,

ik zeg het... het doet iets met je

de dag van de waarheid

we zullen het morgen wel doorhebben als we met ontwenningsverschijnselen uit dat bed gaan moeten rollen,
mijn ziekteverlof is voorbij, de blokkage uit mijn bekken is passee, en de wond op mijn scheenbeen is zo goed als dicht, binnen een dikke week waarschijnlijk genezen.

ik was voor het incident dit jaar al bijna vijf kilo kwijt met opletten wat ik eet en verder aan sport te doen, tien dag thuis heeft daar minstens drie kilo weer aangezet :(
dus er is weer werk aan de winkel, weer minder gaan snoepen, gezonder gaan eten met voldoende tussenpozen en ook weer die fiets op, dan kan ik weer over mijn fiets schrijven ipv over mijn leven :-)

afgelopen weekend heb ik toch al wat aan mijn fiets gedacht, nl een mooie bsa-tappenstel en nog wat mooi fietsgereedscahp van VAR gekocht, nu nog veel studeren en ik word nog een echte ligfietsmaker :-)

aftellen

Dinsdag mag ik terug aan het werk... Niet dat ik dat leuk vind, maar dat betekent voor mij ook dat ik weer kan gaan fietsen. zal wel ff weer opbouwen zijn, 2 weken niet bewegen zal toch al zijn vruchten afwerpen.

intussen ben ik ook aan het aftellen voor het ontvangen van een elektrische warme luchtblazer, die ik ergens op een online veiling heb gekocht, die wil ik gaan gebruiken om mijn kettingbuizen van de low-baron te trompetteren. eenmaal dat gebeurt is, kan de ketting erop en kan ik em gaan afstellen en testen. ook daar kijk ik al naar uit.

ik weet het, mijn wedstrijdperiode is zo een beetje voorbij, maar af en toe eens volledig gaan, is toch plezant hoor

pompoensoep

het duurt nog tot volgende dinsdag eer ik weer aan het werk mag, op basis daarvan beslis ik voor mezelf dat het nog minimum even lang duurt ik weer kan fietsen. Na gans de dag naar dvd's zitten kijken wil ik even iets anders doen...  haha de soep is op, tijd om weer wat te experimenteren;
drie kleine pompoenen, vijf kleine ajuintjes, twee selderstengels, 5 worteltjes, 1 pastinaak en een kippebouillonblokje... maar heb ik niet nodig voor mijn soep.

Wij gebruiken geen boter om onze groentjes aan te stoven, snijden gewoon alles fijn, koken het met het bouillonblokje in water, mixen het geheel en klaar, ook gebruiken we zo weinig mogelijk zout en peper of andere kruiden, zo smaken we eerder de ware smaak van onze groente.

ik moet zeggen, ze is beter gelukt kwa smaak dan mijn vorige soep (een donkergroene soep met onder meer, pastinaak, pompoen, selder, ajuin, waarmoes en te veel peterselie)
straks als de vriendin thuis komt zal het wel niet lang duren eer ik weet dat ze in de smaak valt of dat ik zelf zelf mag consumeren

profielfoto wil niet lukken

hmz, ik probeer een profielfoto in te voegen, en wat gebeurt, er, de blog-profiel-pagina loopt vast,
dan maar zonder foto he,

een moment van verveling

Leuk toch... Je bent thuis, hoeft geen verlof te nemen en toch mag je niet werken. Een reactie die je wel eens krijgt van mensen die horen dat je een week thuis zit vanwege een werkongeval.
De eerste dagen klopt dit wel, maar intussen heb ik alle edities van starwars nog een keer gezien, Bij  Harry Potter ben ik ook weer op schema, het begin zover te komen dat ik weer meer ga lezen, terwijl ik eigenlijk beter van de tijd zou gebruik maken om te gaan studeren voor de opleiding fietstechnieker die ik sinds september volg. Hierover later wel meer.

nou Goed, het is er van gekomen, ik start met een blog, hopelijk mag ik het nog lang volhouden. Meestal raak ik al mijn (fiets)problemen kwijt op het forum (www.ligfietser.be) en andere problemen praat ik uit met mijn vriendin of met kameraden, elk heeft zo zijn voor- en nadelen. Maar soms kan het ook deugd doen te spreken tegen iemand die luistert en niet terugspreekt, die iemand wordt vanaf nu deels vertegenwoordigd door mijn blog. Je zal hier vooral mijn ervaringen vinden om en rond de fiets, maar af en toe een anekdote van het werk of een ervaring van op school, hoort hier volgens mij ook thuis. zelfs een belevenis thuis mag hier niet ontbreken...
Wat zie ik, komt er iets los uit mijn handen, wil ik dan toch weer aan het schrijven... nee hoor, ik ben geen schrijver, behalve dan wat caramelleverzen uit mijn jeugd waar rijmen en zo nog kon, wat eigenzinnige verhalen over ondermeer een appelboom, over het peda in Gent, een monsterverslag van SBS (hetgeen ik nergens meer kan vinden)... veel verder dan dat komt het niet, zolang ik er maar plezier aan beleef.

Voorlopig ben ik ook nog niet zinnens dit te delen met de wijde wereld, ik vrees dat ik vroeg of laat toch ten prooi val aan die mensen die het net afschuimen naar minder en meer interessante sites waar allerhande lectuur over ligfietsen en andere rotzooi te vinden is. Welnu, ik ben zinnens op die gelukkige eenzaat te wachten en hem/haar te verwelkomen. Intussen schrijf ik hier de woorden die verdwalen in mijn hoofd en per ongeluk de toppen van mijn vingers bereiken.