woensdag 4 november 2015

Vastzetten Vizier


Een mailtje naar Sinner leert me dat ze geen onderdelen verkopen voor andermans kappen... Grof? misschien, maar vooral realistisch. Hun eigen kappen moeten ook over de toonbank. 



Ze sturen me niet met lege handen weg... Ze geven me grondstof om een idee te vormen en uit te werken.
....een scharnierpunt met wrijvingsplaten. Je kunt met twee platsic ringen(wrijvingsplaten) carrosserieringen en boutjes plus moertjes vrij simpel zelf iets maken....


Ik zie het echter niet voor me, kom uiteindelijk tot een volgende testfase, aan de buitenkant een plastic ring die tegen het vizier aandrukt. Standaard zit er bij mij een kleine rubber ring tussen vizier en cap van diameter 25mm, deze is vervangen door een rubberring met diameter 60mm om een groter raakoppervlak te creëeren. aan de binnenzijde carrossieriering en borgmoer. Omdat ik geen lange boutjes van M5 heb, ben ik overgeschakeld op M6. Even manueel testen. het lijkt erop dat ik het scherm kan open duwen van binnen uit en toch enige kracht moet uitoefenen om het terug dicht te trekken. Ideaal... neen, maar fase 2 van het ontwerp is nu in de running, als het tegenvalt moeten we naar fase 3... zo werl trial and error nu eenmaal. Misschien kan ik ooit eens een sinnerkap van dichtbij bekijken om van te leren. 

maandag 2 november 2015

is dat een nieuw soort auto, bij jij een marsmannetje...

Grappig... en toch krijg ik dit soort opmerkingen als ik aan de verkeerslichten sta, of even op kant ga staan om mijn vizier iets meer aan te draaien...

Vizier

Dat vizier van de toerkap baart me wel zorgen. Vandaag reed ik weer eens mijn vaste rondje, zij het ietwat ingekort, door het mistige weer en mijn eigen gezweet zag ik geen 'reet' door mijn vizier. Dankzij het hoger plaatsen van de sluitstand is het al beter dan vorige keer, maar nog steeds niet goed genoeg, te veel condens op het ruitje. Daarom reed ik de ganse rit met open vizier. Helaas krijg ik de scharnieren van het vizier niet vast genoeg waardoor het elke keer langzaam zakt en ik het af en toe een duwtje omhoog moet geven.

Vaste stand

Het is geen oplossing om dit zo te hanteren. Het moet anders. Bij emvelomobiel raadden ze me aan het vastzetsysteem van de sinner-toerkap in mijn emvelomo-cap in te bouwen. Heb net nog een mailtje gedaan naar sinner naar deze mogelijkheid. Hopelijk denken ze dat het kan en sturen ze het gelijk op. De rekening kan onmogelijk opwegen tegen het gebruiksgemak van de vast stand.

Condens

Ik zag een paar oplossingen op Harry's Blog. Die van het inzepen wil ik zeker wel eens proberen. Met open vizier rijden deed ik al, al heb ik mijn bedenkingen naar koudere dagen toe, dan moet ik ongetwijfeld een muts op hetgeen ongetwijfeld resulteerd in nog meer doemp (condens)... Wordt dus vervolgd.

Nog meer licht...                                                                                                     
Ik was al heel de week van mening dat mijn achterlichten niet genoeg waren, in feite weet ik na vandaag wel dat ik een beetje last heb van het kerstboomeffest. Maar goed. Mijn eerste idee ging uit naar de Haaivin van de Orca die nog in testfase is en reeds te zien was op de Orca van Jan Goddemar. In die zoektocht dacht ik een gelijkaardige vin te zoeken op bovenop mijn toerkap te monteren. Het blijkt echter niet eens makkelijk een dummy zonder licht te vinden en de Belgische Winkels. Online zit er wel een en ander in de aanbieding, Ik heb het echter even in de schuif opgeborgen en ander lichtje aangekocht  via een alu buisje bovenop de toerkap gemonteerd. Mijn eerste ervaringen zijn verdeeld positief in die zin dat de lamp te veel licht geeft, hij schijnt voor een deel door de dunne glasvezelmat van de kap waardoor de binnenkant ook gedeeltelijk verlicht wordt. In zijn knipperstand is het zelfs hinderlijk doordat het licht op de witte kant weer spiegeld tot in mijn gezichtsveld. Voorlopig heb ik dit euvel echter opgelost door de plek des onheils ondoorschijnend te maken met ducktape

Naast deze kan ik mijn lichtjes aan de zijkant ook laten knipperen. Deze laatste zijn echter beter in hun vast brandende stand aangezien ze in mijn gezichtsveld zitten en mij door het knipperen belemmeren.
         

        


 Van links naar recht:
- alle achterlichten van op twintig meter
- alle achterlichten van op 10 meter
- alle achterlichten van op vijf meter
- standaard Q-achterlicht en zijlichtjes op twintig meter
- zijlichtjes op twintig meter.

Kwa was achterlicht heb ik eigenlijk voldoende met de drie kleine lichtjes, de grotere op de tourkap zou ik dus in knipperstand kunnen zetten om meer aandacht te trekken in verkeers situaties of gewoon als daglicht. Ervaring zal wel uitwijzen of ik het daarbij hou of tocht eens mijn zinnen zet op een haaivin.

Steunzolen

Ik zei eerder al dat ik steunzolen had en dat de ortopedist het nut van die zolen niet inzag voor wat betreft ligfietsen. Sommige mede-liggers/bloggers vertelden me, hun steunzolen wel te gebruiken in de 'ligfiets'schoenen. Dus was het zeker een poging waard.
Voor mij persoonlijk is de ervaring negatief, na vijf km heb ik me op kant gezet om de zolen uit mijn schonen te halen. Ik kan het niet meer houden van de pijn. Nadat ik ze verwijderd had, was de last nagenoeg nul. Hopelijk blijft dat in de toekomst ook zo, hoe meer kms hoe beter is het zal weten :-)

Snelheid

De oorzaak van mijn zwakke gemiddelde is gevonden. Bandendruk. ipv dat ik in elke kojak 6.5 bar druk, had ik met mijn drie banden samen maar 4.5 bar, Het verwonderde me wel dat ik nog snelheden van net geen dertig haalde. Intussen heb ik de banden wel op druk gezet en de achterband vervangen door een andere (winter)band, nl een bog apple 26" x 2". Ik zat gelijk weer op mijn oude snelheid van 35-40. Door het beperkte zicht heb ik het echter op max 25 gehouden, zelfs op het jaagpad. Nu nog schredda's voor op de voorwielen en we kunnen de winter aan... hoop ik. Ik heb ze proberen bestellen via Bikester.be maar dat loopt mis, Elke keer ik iets moet bevestigen, moet ik opnieuw inloggen, Ik ga ze dan maar in mijn vast winkel bestellen. Hopelijk valt de prijs even goed mee.

waren het echt geen marsmannetjes... met al dat licht zou je het bijna denken nietwaar?
nu de voorlichten nog en we kunnen opstijgen.



zondag 25 oktober 2015

verlichting

Verlichting... we blijven zoeken naar verbetering. Ben vollop aan het informeren naar haaivin verlichting, of ten minste info aan het zoeken op het net.
Ik wilde nog even een foto van de zijlichtjes meegeven.
Hopelijk kan ik vandeweek weer eens de baan op en een actiefoto nemen

zaterdag 17 oktober 2015

Nieuwe buisjes ... check

Ja die jongens van Velomobiel.nl gisteren waren ze ze nog aan het maken, vandaag stond het postorderbedrijf al voor mijn deur. Als dat geen service is. In de late namiddag heb ik de gewone buisjes vervangen door de langere en de lichtjes gemonteerd... Rechts zie je het resultaat. Ik moet nog wel eens een afbeelding nemen in den donker. Ik kan de lichtjes laten knipperen en gewoon branden. Helaas heb ik geen gewone afbeelding die ik van het net kan plukken.

Het zijn lichtjes die je normaal in een koersstuur kan inbouwen op het uiteinde. Die geven in dat geval lichten naar achter en opzij. In mijn geval heb ik beide voordelen omgekeerd en krijg ik hetzelfde effect.

Vrijdag reed ik reeds een eerste keer met de tourkap, de ervaring was leuk maar vooral warm. Met gesloten kap, zweet ik me onnozel en krijg ik aanwas van het vizier aan de binnenkant. Dus reed ik vooral met open vizier. Dit laatste zit echter niet muurvast in zijn scharnieren waardoor het bij elk schokje een beetje zakt. het weeg ook iets extra doordat ik een handvatje aan de binnenkant van het vizier plaatste om het zowel te kunnen openen als te sluiten van binnenuit. Het nokje waarin het raampje sluit heb ik een cm omhoog geplaatst in de hoop op die manier iets meer lucht te happen, minder aanwas te hebben en mezelf ook iets minder te chaufferen.
Naar verluid heeft Wim Schermer een oplossing met Velcro om het vizier in elke stand vast te laten staan.

En zo blijven we bezig... Er is nog werk aan de winkel.

Toen ik vrijdag ging fietsen had ik de indruk niet vooruit te komen, ook al reed ik 30kph, het ging me niet af. Ik schrijf het voorlopig af aan mijn slechte conditie en het koudere weer.
Al stel ik me ook de vraag of mijn sporing in orde is. Das een jobke voor volgende week. Hier rijst vooral de vraag hoe ik die sporing moet gaan controleren. Bij de meeste velomobielen die je dat met een soort sporingsbok waarbij je de afstand tot de wielen meet om de sporing af te stellen, maar hoe zit dat bij de quest met de wielen in de kast. ik veronderstel dat ik meet naar de velg waar hij onder de kuip te voorschijn komt. En wat meer is, meet ik de sporing met of zonder gewicht? Ik meen me te herinneren dat tegenwoordig de belasting geen bepalende factor meer is.

Schoenen en slaapvoeten...

Al jaren klaag ik over voze, pijnlijke en slapende voeten als ik langere afstanden rijd met de fiets... Is daar nu eindelijk de oplossing... Misschien. Overlaatst moest ik mijn voeten laten onderzoeken binnen het kader van al dan niet aangepaste werkschoenen met ingewerkte zolen. Ik stelde gelijk ook de vraag aan de ortopedist ivm die voze voeten. Zegt meneer simpelweg dat mijn fietsschoenen te smal zijn

Na al die jaren zou de oplossing zo simpel zijn... Het is het proberen waard. Vrijdag had ik ook al de eerste rit en die was behoorlijk bevredigend op dat vlak, weinig last van het pijnlijke gevoel, wel wat koud, maar das een kwestie van de verluchtingsopeningen in de zool dicht te maken. Valt nog af te wachten op het resultaat bij nog langere ritten.



maandag 5 oktober 2015

Tourkap


De kap is er. Ik vind em super mooi  en goed passen bij het blauw. Er ware wel enkele schoonheidsfoutjes die ik snel even moest camoufleren. Een van de velcro's was andersom geplaatst. Dat is iets wat je natuurlijk snel wegwerkt door aan de achterkant een gelijkaardige te kleven. Een klein minpuntje. Het zwarte blokje waarop het vizier steunt zit met een soort van vijs door de kap. die vijs steekt echter wel meer dan 5mm uit. Voorlopig heb ik daar een zachte velcro over geplakt maar zal het scherpe deel toch nog eens moeten afknippen en afschermern met een steviger materiaal opdat deze geen krassen in de stroomlijn maakt wanneer ik em op de neus zet.
Nu nog hopen dat het ook een goede rij-ervaring oplevert.

Deze morgen heb ik de extra zij-achterlichtjes, (ik zoch ff foto op het net maar zonder resultaat, dus wordt het wachten tot ik de buisjes heb.
Voorlopig heb ik vooraan zeker voldoende licht en achter enkel de standaard led(s) die je wel van ver ziet, maar beter kan het altijd natuurlijk.

intermezzo

Straks halen we de tourkap op in Gent bij Fishbikes. benieuwd naar het effect op mijn blauwe Q.
Ik informeerde recentelijk bij Velomobiel.nl wanneer ze nog eens lamphouders voor op spiegels maakten, ik wilde er nl die mm langer zijn om een achterlichtprojectje te verwezenlijken.
Toeval of niet... Volgende week al. ik ben benieuwd hoe mijn idee zal uitdraaien.

Ik heb nl achterlichtjes gezien in mijn favoriete fietswinkel, het type dat ze in het koersstuur kunnen inbouwen. Met AAA-batterij ipv met de platte.


vrijdag 2 oktober 2015

verplaatsen kilometer teller

Gisteren tijdens mijn tweede ritje wilde ik graag mijn afstand meten. Meestal als ik fiets probeer ik er op te letten dat ik elke 5km een slokje water drink. bij langere afstanden wil ik elke 30km iets eten. zo hou ik het het langste vol.

De teller in de quest is draadloos, maar hangt maar wat te bengelen aan een plaatje, handig om hem eraf te nemen tijdens de rit, maar ik zit al krap in een quest, dus veel speelruimte om die teller er af te halen en vooral achteraf terug te steken is er niet. Vandaar dat ik gister de teller even ter hand nam tijdens het fietsen. en hem op verschillende zichtbare plaatsen heb gehouden.

Bij thuiskomst heb ik de teller een plaatsje gegeven op de gps-houder die ik reeds op mijn stuur monteerde. Voor sommigen zal dat buisje een doorn in het oog zijn. Zal mij een worst wezen. Voor mij primeert het nut en gebruiksgemak op het uitzicht. Tot nog toe zit dat buisje niet in de weg. toekomst zal uitwijzen hoe het zich verder manifesteerd.

Wat zit er nog in de planning

- Iets zoeken om stuur aan te hangen tijdens het fietsen maar ook waar hij kan aan blijven hangen bij het uitstappen
- Tourkap ophalen bij fishbikes die hem voor me mee zal brengen uit Wilrijk, Diezelfde dag komt hij daar aan met emvelobiel.
- Binnenkant tourkap bekleden met wilt bij fietser.be
- oplossing zoeken om open cockpit te tijden terwijl de tourkap netjes op de neus blijft staan;
- extra verlichting om gezien te worden.

(ervarings-)tips zijn altijd welkom.

donderdag 1 oktober 2015

De eerste nieuwe kilometers

Dinsdag was het eindelijk zo ver, Ik kon de eerste voorzichtige kms met mijn nieuwe Q rijden. De knie zeurt nog een beetje, dus moet het maar rustig aan. Bij het invallen van de schemer vertrekken we, dus kunnen we ook de verlichting testen, alles is naar wens, al wil ik toch een kleine uitbreiding doen. ik ben nog op zoek naar kleine led-lampjes voor in het stuureinde, die kan ik monteren in de externe lamphouders naast de spiegels

Ik heb ook een nieuwe fietsbril. Eigenlijk is het een veiligheidsbril met geventileerde stofkap. Het werkt echt goed op de quest, Ik post nog wel enkele foto's van de bril. Het schermpje dat vanuit Velomobiel word voorzien, gebruik ik niet graag omdat het niet mooi doorzicht is. iemand een idee hoe je dat wel bruikbaar maakt?

maandag 21 september 2015

Q629


Hij is er, de vervanging. Q629 is net als Q555 een blauwe carbon quest, zij het dan wel volgens de standaard opgebouwd, geen verlengde wielbasis, wel dubbele lichten, pinkers, claxon... Puur toevallig zag ik tijdens een bezoek aan de site van Velomobiel dat zij deze 2dehands aanboden. Een carbonquest met maar duizend km op de teller. Of hij zo snel zal zijn of de ex-Q van Ymte, denk ik niet. Maar of dat moet is nog maar de vraag, in eerste instantie moet ik bij mezelf gaan werken aan mijn gedrag in het verkeer. Leren echt stoppen ipv vertragen of andere wegen kiezen waar ik een
beter zicht heb op het verkeer.

In elk geval zit ik te popelen om hem in te rijden en hem naar mijn noden bij te werken. ik voorzag reeds in extra lamphouders. De oude spiegelkapjes, elleboogsteunen en tilbeugel werden kundig door Velomobiel overgeplaatst. In de 555 had ik de gps gemonteerd op de steun waar nu de bediening van claxon en pinkers op zit, dus ik moest iets nieuws verzinnen, hetgeen ik dus ook heb gedaan.

Nog onderweg is de witte toerkap van Emvelomobiel. of hij dan een echter smurfenquest word, valt nog te bezien.

In enk geval ben ik blij binnenkort weer mijn beentjes te kunnen schudden en vooral geen fysieke schade te hebben overgehouden aan mijn ongeval .

zaterdag 12 september 2015

toch vreemd...

Ik vind het eigenlijk wel een beetje vreemd. Ik heb maar 4 maand met Q555 gereden, maar ik was er zodanig aan verknocht dat ik enkel met deze ligger reed. In mijn garage staan nog een XLOW baron (staat al ff te koop), een HIGH baron en een roeifiets. Sinds mijn aanrijding heb ik niet een keer met één van mijn andere liggers gereden.

Ik reed daarentegen wel korte afstandjes met de MTB en de bakfiets :-)

woensdag 9 september 2015

NIeuwe velomobiel

De nieuwe blauwe is in aantocht, met name, hij is betaald en maandag aanstaande gaan we hem ophalen. Ik zie het al helemaal zitten. bij aankomst krijgt wel een mooie fotoshoot

Alleen de kap is er nog niet

dierenboek Louise

Eindelijk... het boek is vol. enkel nog enkele bijhorende stickers maar die zijn niet zo belangrijk

dinsdag 1 september 2015

Ophalen vervanging uitgesteld

Lap, Uitstel maar geen afstel, De bestelwagen die ik mocht lenen is dubbel geboekt, Ik was de laatste dus leg ik de duimen, wsk ga ik dus niet de 12 maar mogelijk de 19de naar Dronten.

zondag 30 augustus 2015

Dierenkaarten van den delhaize

Er is natuurlijk meer dan fietsen alleen. Voor dochterlief zijn we bezig haar dierenkaartenboek van Delhaize aan het vervolledige, een Huzarenstukje dat we dankzij kennissen en andere onbekenden tot stand aan het brengen zijn.


Smurf

Mwoehaha,... dat zei ik daarnet  op het forum, toen iemand zei dat de smurfen ook blauw waren,

Tijd om een tipje van de sluier te lichten. Als alles goed zit, rij ik zaterdag 12sept naar Dronten om de restanten van Q555 af te leveren bij Velomobiel.nl. Ze beloofden me er nog een redelijke prijs voor te geven. De bedoeling is dat ze mijn 'bijna nieuwe' velomobiel tegen die tijd naar mijn wensen hebben bewerkt (de nodige wijzigingen of bestickering) aangebracht.

Het is ook een blauwe, Bij EMvelomobiel.be heb ik mijn witte tourkap alsnog besteld, zo zal mijn smurfmobiel alsnog tot stand komen (bedankt Marksje voor de inspiratie)

behalve de witte kap en de blauwe kleur is er eigenlijk geen enkel verband met de kleine wezentjes hoor. maar het is het gedacht dat telt he.

Ik wil bij deze ook www.fietser.be danken voor de moeite die ze doen om me te helpen

Hopelijk staat er dus binnenkort weer een complete VM ipv tweederde in mijn garage staat.
Ik heb echt de smaak te pakken, sinds de crash heb ik niet meer geligfietst, terwijl ik drie open fietsen heb. Het zegt me even niets. Eén van de drie staat ook al een tijdje te koop natuurlijk.

Het is eigenlijk ook wel een beetje omdat ik eerst een dikke tien kilogram moet afvallen vooraleer ik weer onder de max toegelaten belasting van mijn open liggers zit, dat ik even niet 'open' fiets.

Maar goed, tot dusver de update, Wie weet binnenkort weer een update.

vrijdag 21 augustus 2015

afwachten

Hij is gereserveerd, de vervanger voor Q555. Het is vooral afwachten naar een geschikt moment voor af te halen... een camionet te huren.

Maar het is ook nog een beetje afwachten hoe mijn lichaam zich manifesteerd na mijn ongeval, de knie of eigenlijk eerder net onder de knie laat van zich voelen bij trappenlopen, bij ladderen en het in en uit de auto stappen. De elleboog is enkel pijnlijk bij toevallige aanraking, Gisteren leek het nog dat er iets in mijn rus niet pluis was, maar vandaag heb ik er dan weer geen last van. Misschien begin volgende week toch eens een foto laten nemen.


woensdag 19 augustus 2015

Ik kan nog fietsen!!!

Het voelt toch wel fijn aan dat ik na een ongeval als afgelopen zaterdag nog instaat ben om te fietsen, zonder echter klachten dan nog wel. Toegegeven: ik heb gezondigd door met een bukker te fietsen. Gister boodschappen met de mountenbike, vandaag naar de dokter per elektro-bakfiets. Wie weet morgen een klein ritje met de highracer...

Intussen toch maar eens gekeken naar de spaarboek. Er staat voldoende op al ga ik mijn centen aan twee kanten moeten gebruiken aangezien het budget ergens anders voor diende. Maar goed, dit wetende ben ik op zoek gegaan en waarschijnlijk gevonden... Gelukkig leest niemand deze blog en hoef ik het dus ook aan niemand te vertellen wat het wordt, ook niet aan mijn blog.

De dag van mijn verlijden was er wel een fietstocht langs de schelde, De deelnemers hadden het duidelijk wel naar hun zin want ze arriveerden ruim voor het geplande tijdstip. een foto met een leuke bezienswaardigheid. Jammer dat ik er niet bij mocht zijn. Ik vraag me eigenlijk in stilte af of ze geen rechtopstaande auto's hebben gezien. Is er iemand die dit leest? :-)

Wordt vervolgd...


De dag dat ik stierf veranderde mijn leven

In april 2015 ging ik na jaren twijfel toch maar eens de knoop doorhakken en maakte in een afspraak in Dronten om Velomobielen te testen.

Wat bleek... Zowel Strada als Quest bleken te passen. En geluk bij ongeluk.. Ymte van intercitybike.nl  had zijn oude quest555 nog staan onder een spreekwoordelijk laagje stof.
Ik heb em gelijk gekocht en de daarop volgende weken goed ingereden.

Tijdens juni-juli moest ik een pauze inlassen wegens twee polsoperaties (CTS) om er in augustus weer te kunnen invliegen.

15 augustus 2015 is de dag dat ik stierf... dat ik het leven aan me voorbij zag gaan....

Ik vertrek smorgen om half acht richting Hamme om de bbq-tocht te rijden die ik naar Jaarlijkse gewoonte help uitstippelen. ter hoogte van Hamma-Zogge besluit ik van een grote autoweg af te wijken om een oude spoorwegbedding te volgen die me verkeersluwer lijkt te zijn. Ter hoogte van een van de Oversteekplaatsen staan er haaietanden en bijhorend bordje, ik zie ze en vertraag maar duidelijk te weinig, Op de oversteekplaats zie ik dat daar op het zelfde ogenblik een auto kruist.

Het is gedaan... Dacht ik even. Een grote knal en ogenblik later kom ik tot stilstand en ... mijn hoofd is nog aan het tollen, Ik zie in de verte een zwarte auto stoppen en een schim stapt uit. Wat is er gebeurt. In mijn onmiddelijke buurt is een loper gestopt en vraagt of alles ok is. Alles lijkt ok. Ik stap op de normale manieruit mijn velomobiel waarvan ik merk dat de stabiliteit weg is. Een dikke boebel op mijn elleboog en mijn benen vol schrammen. IK LEEF!! Ik had gelukt, kroop door het oog van de naald. Mijn Quest is er erger aan toe, de neus is weg, de wielkasten gescheurd, de stuurbrug zit los. Kortom Q555 redde mij het leven maar schoot er zelf het leven bij in. Ik begin als een gek te bellen, Mijn schat en toeverlaat dat ik een ongeval heb maar ongedeerd ben, De buren om me te komen ophalen, Mijn medeliggers dat ik er niet bij zal zijn, Wost van 2wielen.be dat hij me niet moet verwachten....

Ik hou het daarbij, Terwijl de autobestuurder en ik het aanrijdingsformulier invullen - aan de auto is ook schade, gescheurde voorbumper, deuk in flank lakschade over gans linkerkant - komt mijn buurman aan met mijn aanhangwagen om mijn velomowrak op te halen en me te naar huis te brengen. Onderweg naar huis stuur ik enkele foto's naar velomobiel.nl die mijn vermoeden van Pertotal bevestigd. Later die dag een dokter opgezocht en die zijn vaststellingen waren niet mals:

- carbonschrammen op mijn benen
- gekneusde elleboog
- gekneusde knie
- dikke gedeukte trots
- en een gat in mijn spaarboek.

Ik heb een goeie engelbewaarder die me een dure les gaf waar ik goeikoop van af kwam.

En toch veranderde het mijn leven. Ik dank mijn leven aan een velomobiel, mijn overtuiging is nog sterker, Ik gedraag me anders tijdens autorijden. Ik voel me nog nauwer verbonden met mijn nabestaanden. en hopelijk rij ik ook defensiever en meer voorbereid op de weg met de fiets.

én niet te vergeten... ik vond mijn blog terug en wilde toch even opfrissen.